Το νησί του Πάσχα είναι η πιο απόμερη γωνιά του πλανήτη μας,ένα μικρό κομμάτι γης, που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό 2600 χιλιόμετρα μακριά από το κοντινότερο κατοικημένο νησί Πιτκέιρ.
Οι ντόπιοι αποκαλούν το νησί τους Rapa Nui.Τη γνωστή σε όλο τον κόσμο ονομασία του,την πήρε γιατί ανακαλύφτηκε την Κυριακή του Πάσχα 1722 από τον Ολλανδό Jacob Roggevenom.
Το γνωστό μυστήριο του Νησιού του Πάσχα, που για εκατοντάδες χρόνια προσπαθούν να λύσουν οι ερευνητές είναι τα γιγαντιαία πέτρινα αγάλματα,τα Μοάι. Αυτοί οι μυστηριώδεις μονόλιθοι λαξεύτηκαν από απολιθωμένη ηφαιστειακή τέφρα.
Στο νησί βρίσκονται συνολικά 887 αγάλματα, 397 από αυτά κοντά στο ηφαίστειο Rano Raraku, στον κρατήρα του οποίου φτιάχτηκαν και όλα τα υπόλοιπα αγάλματα Μοάι.
Εκεί επίσης βρέθηκαν πολλά ημιτελή αγάλματα και ακόμη περισσότερα λίθινα εργαλεία κοπής.Αυτό συνηγορεί στην ιδέα της ξαφνικής διακοπής των εργασιών ίσως λόγω κάποιου κατακλυσμού.
Στο νησί υπάρχουν δύο τύποι Μοάι.Οι "Γίγαντες" που φτάνουν σε ύψος τα 10 μέτρα και βρίσκονται ως επί το πλείστον στις πλαγιές του ηφαιστείου Rano Raraku,βυθισμένα μέχρι το λαιμό σε ιζηματογενή πετρώματα.
Και οι 'νάνοι΄ ύψους 4 μέτρων που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής στημένοι πάνω σε βάθρο,στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο.Φαίνεται ότι απεικονίζουν άτομα μικρότερης ηλικίας και το προσωπό τους δεν είναι τόσο μακρύ όσο των μεγάλων αγαλμάτων.
Μία σωζόμενη παράδοση λέει ότι κάποτε στο νησί κυριαρχούσαν άτομα με μακριούς λοβούς αυτιών.Στη δούλεψή τους ήταν μια υποδεέστερη φυλή ανθρώπων με κοντά αυτιά.Ήταν εκείνη την εποχή που άρχισε η κατασκευή των Μοάι και γι'αυτό το σκοπό άρχισαν να κόβουν, ανηλεώς, το φοινικόδασος, μέχρι που το περιβάλλον του νησιού να φτάσει στη σημερινή θλιβερή κατάσταση. Ο πληθυσμός αυξήθηκε, δεν υπήρχε τίποτα για τροφή, ούτε καν αρκετό ξύλο για να φτιάξουν σκάφη,άρχισε ο κανιβαλισμός ... Με λίγα λόγια μετά από όλα αυτά οι δούλοι με τα κοντά αυτιά επαναστάτησαν και ανέτρεψαν την ελίτ.
Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν με αυτήν την εκδοχή της δύσης του πολιτισμού των δημιουργών αυτών των μυστηριωδών γιγάντιων πέτρινων αγαλμάτων. Μερικοί άνθρωποι ακόμη διηγούνται κάποιες λεπτομέρειες που συμπληρώνουν τη συνολική εικόνα. Έτσι, πιστεύεται ότι οι 'κοντόαυτοι' ήταν ιθαγενείς της Πολυνησίας ,ενώ οι αφέντες τους με τα μακρυά αυτιά ήταν ταξιδιώτες από τη Νότια Αμερική, οι οποίοι έφτασαν στο νησί κάπου στα 800 μ.Χ., και με κάποιο τρόπο κατάφεραν καταλάβουν την εξουσία από τους ντόπιους για πολλά χρόνια.
Βρέθηκε και επιστημονική εξήγηση για τα πολλά εγκαταλελειμμένα λίθινα εργαλεία κοπής στον κρατήρα Rano Raraku.Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ήταν πολύ πιο εύκολο να φτιάξουν καινούρια από το να ακονίσουν τα παλιά.Έφτιαχναν τα αγάλματα και μετά πετούσαν τα εργαλεία.Έτσι με το πέρασμα των αιώνων τα εργαλεία συσσωρεύονταν.
Και τα ημιτελή αγάλματα παρέμειναν έτσι, επειδή, αποκόπτοντας τα από έναν σχετικά μαλακό ηφαιστειακό τόφφο, οι λαξευτές σκόνταπταν σε συμπαγή βράχο,τον οποίο δεν μπορούσαν να σπάσουν.
Αλλά πώς μετέφεραν τις γιγάντιες πέτρες στο σημείο που έπρεπε; Οι ντόπιοι δεν μπορούν να πουν τίποτα συγκεκριμένο για το θέμα αυτό εκτός από το ότι τα αγάλματα ... περπάτησαν μόνα τους. Στη γλώσσα τους έχει και μια λέξη η οποία σημαίνει την αργή κίνηση, χωρίς πόδια. Αλλά τί ακριβώς σημαίνει είναι άγνωστο.
Κατόπιν εμφανίστηκε η θεωρία της κάθετης μετακίνησης εκ περιτροπής.Δήλαδή τα Μοάι 'περπατούσαν' πάνω σε πασσάλους με τη βοήθεια σκοινιών τα οποία τραβούσαν οι εργάτες και συγχρόνως έβαζαν συνεχώς πασσάλους μπροστά στο άγαλμα.Κάπως έτσι πιστεύεται ότι μετέφεραν και τους ογκόλιθους των πυραμίδων της Αιγύπτου.
Αλλά υπάρχει μια ακόμη, πιο φανταστική εκδοχή. Οι υποστηρικτές της πιστεύουν ότι το Νησί του Πάσχα ήταν κάποτε μέρος της θρυλικής Λεμουρίας που εξαφανίστηκε στα βάθη του ωκεανού.
Πολλούς αιώνες αργότερα, ως αποτέλεσμα των φυσικών καταστροφών εμφανίστηκε και πάλι κάποιο αρχαίο ηφαίστειο με δέκα αγάλματα Μοάι στις πλαγιές του πάνω από το νερό. Και οι πρώτοι άποικοι του νησιού, προσπάθησαν να αναδημιουργήσουν τα γιγαντιαία αγάλματα που ήταν βυθισμένα μέχρι το λαιμό σε ιζηματογενή πετρώματα και άρχισαν να κόβουν τετράμετρους "νάνους".
Δημοσιεύτηκε στις κατηγορίες αγάλματα, αρχαίοι πολιτισμοί, Μοάι, νησί Πάσχα
