Υποχρεωτική θα είναι η διδασκαλία των νέων ελληνικών ως δεύτερης γλώσσας στα σχολεία της Αυστραλίας. Η εξαιρετικά σημαντική απόφαση, που αφορά όλες τις πολιτείες της ομοσπονδιακής χώρας, ελήφθη χάρη στην έντονη κινητοποίηση της ομογένειας και θα αρχίσει να εφαρμόζεται άμεσα, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, δίνοντας νέα πνοή στις ελληνικές σπουδές αλλά και ευκαιρίες απασχόλησης σε νέους Ελληνες εκπαιδευτικούς.
Σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα σπουδών, η ελληνική γλώσσα εντάσσεται στο «κλειστό κλαμπ» των δώδεκα γλωσσών οι οποίες στο εξής θα διδάσκονται υποχρεωτικά στα σχολεία της Αυστραλίας, από το Δημοτικό έως και την Α’ Λυκείου. Η διδασκαλία των ελληνικών δεν θα αφορά μόνο τους μαθητές ελληνικής καταγωγής, αλλά όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.
Η θετική για τον ελληνισμό απόφαση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Αυστραλίας πάρθηκε στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της γλωσσικής εκπαίδευσης στη χώρα. Οι συζητήσεις για τη διαμόρφωση του νέου Εθνικού Προγράμματος Ξένων Γλωσσών (National Curriculum) ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, με στόχο να μπει σε νέες βάσεις η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στα σχολεία, που έως τώρα δεν βρισκόταν σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο και σε μεγάλο βαθμό εξαρτιόταν από την εκπαιδευτική πολιτική που εφάρμοζε καθεμία από τις οκτώ πολιτείες.
Στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος, λοιπόν, οι γλώσσες χωρίστηκαν σε δύο βασικές κατηγορίες: στις λεγόμενες παροικιακές γλώσσες (community languages), τις οποίες θα μαθαίνουν μαθητές με συγκεκριμένη εθνική καταγωγή, και τις δεύτερες γλώσσες ανεξαρτήτως καταγωγής (non community languages), η διδασκαλία των οποίων θα είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές του σχολείου.
Αρχικά η αυστραλιανή κυβέρνηση είχε κατατάξει τα νέα ελληνικά στις παροικιακές γλώσσες, με αποτέ
έλεσμα η διδασκαλία της να περιορίζεται μόνο στους ελληνόφωνους μαθητές. Τότε εκδηλώθηκε η αντίδραση της ελληνικής ομογένειας, που με σχέδιο και επιμονή κατόρθωσε να καταστήσει τα ελληνικά υποχρεωτικό μάθημα για όλους τους μαθητές. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της προσπάθειας για την ανατροπή της αρχικής απόφασης ήταν η ελληνικής καταγωγής ομοσπονδιακή βουλευτής του κυβερνόντος Εργατικού Κόμματος, Μαρία Βαμβακινού.
«Εμείς θέλαμε η ελληνική γλώσσα να διδάσκεται και σε μαθητές μη ελληνικής καταγωγής, γιατί διαφορετικά η διδασκαλία της περιορίζεται. Ετσι ξεκινήσαμε μια εκστρατεία που μάζεψε περίπου 25.000 υπογραφές από όλες τις κοινότητες σε όλες τις πολιτείες της Αυστραλίας, καλώντας την κυβέρνηση να συμπεριλάβει την ελληνική γλώσσα στο National Curriculum» εξηγεί στην «Espresso» η Ελληνοαυστραλή βουλευτής. Με «όπλο» τις υπογραφές των ομογενών, η κ. Βαμβακινού και ο συνάδελφός της Στάθης Γεωργανάς κατέθεσαν στη Βουλή την πρόταση για την υποχρεωτική διδασκαλία των ελληνικών. Με την πίεση των ελληνικής καταγωγής πολιτικών και της ισχυρής ελληνικής παροικίας, η αυστραλιανή κυβέρνηση άλλαξε την απόφασή της υπέρ των ελληνικών θέσεων.
«Καταφέραμε με μεγάλες προσπάθειες να μεταφέρουμε την ελληνική γλώσσα από την κατηγορία καταγωγής στη “non background” κατηγορία. Δεν θέλαμε την ελληνική γλώσσα μόνο για τους ελληνόφωνους μαθητές, τη θέλαμε για όλους επειδή έτσι πιστεύουμε ότι θα “κρατήσουμε” τη μάθηση της ελληνικής γλώσσας» υπογραμμίζει η κ. Βαμβακινού.
Ομως, για ποιους λόγους επέμεινε η ομογένεια στην εξάπλωση των ελληνικών σε μαθητές ανεξαρτήτως καταγωγής; «Το βλέπουμε σαν μια ευκαιρία ανανέωσης και αναγέννησης της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, γιατί περνώντας στην 3η γενιά μεταναστών πολλά από τα παιδιά μας ναι μεν ενδιαφέρονται για τα ελληνικά, αλλά
τα βρίσκουν δύσκολα και τα εγκαταλείπουν» αναφέρει η κ. Βαμβακινού.
Οπως επισημαίνει, την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια πτώση στους μαθητές που συνεχίζουν τα ελληνικά έως τη Γ’ Λυκείου και φυσικά μια πτώση στους φοιτητές των νεοελληνικών σπουδών. Τα πανεπιστήμια χάνουν φοιτητές και τα τμήματα νεοελληνικών σπουδών κλείνουν. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του ’80 στα πανεπιστήμια της Μελβούρνης υπήρχαν τέσσερα τμήματα νεοελληνικών σπουδών. Σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα, καθώς και ένα μικρό τμήμα που σχετίζεται με το management. «Την επόμενη δεκαετία, αν συνεχίσουμε έτσι, αμφιβάλλω αν θα υπάρχει τμήμα νεοελληνικών σπουδών. Οταν αρχίζεις και χάνεις τα τμήματα αυτά, χάνεις και την υποδομή. Οι νέοι δεν διαλέγουν να γίνουν καθηγητές ελληνικών, αφού δεν υπάρχουν δουλειές. Οταν αρχίσει αυτή η πτώση, η μάθηση της γλώσσας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη» λέει η βουλευτής και προσθέτει: «Τώρα όμως, νομίζω ότι είναι μια νέα και καλή ευκαιρία να αρχίσει πάλι να ανεβαίνει η νεοελληνική γλώσσα και νομίζω ότι αυτό βοηθάει και την παροικία, όσον αφορά τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας».
Η απόφαση στα σχολεία
Το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι το πόσα σχολεία θα αποφασίσουν τελικά να εντάξουν τα ελληνικά στο πρόγραμμά τους. Οπως αναφέρει η κ. Βαμβακινού, η διδασκαλία της δεύτερης γλώσσας αφορά όλους τους μαθητές από το Δημοτικό έως την Α’ Λυκείου και είναι υποχρεωτική, υπό την έννοια ότι δεν επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των μαθητών ή των γονέων τους. Ομως, κάθε σχολείο ξεχωριστά θα κληθεί να αποφασίσει ποια θα είναι η δεύτερη ξένη γλώσσα που θα διδαχθούν οι μαθητές του. Δηλαδή, οι μαθητές του ενός σχολείου μπορεί να κάνουν γερμανικά, του δεύτερου ιαπωνικά και του τρίτου ελληνικά. Οι γλώσσες ανάμεσα στις οποίες μπορεί να επιλέξει
κάθε σχολείο είναι συνολικά δώδεκα (νέα ελληνικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά, αραβικά, ιαπωνικά, κορεάτικα, βιετναμέζικα, κινέζικα, ινδονησιακά και η γλώσσα των ιθαγενών Αβοριγίνων).
Ανοίγουν δουλειές για τους εκπαιδευτικούς
Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία της Αυστραλίας θα δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης, έστω προσωρινής, για νέους εκπαιδευτικούς από την Ελλάδα. Οπως εκτιμά η κ. Βαμβακινού, πιθανόν η ζήτηση για δασκάλους και καθηγητές νέων ελληνικών να ξεπεράσει την προσφορά και συνεπώς να ανοίξουν θέσεις για Ελληνες εκπαιδευτικούς. Προϋπόθεση για μια τέτοια εξέλιξη είναι η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Αυστραλία για έναν νέο τύπο ετήσιας βίζας, τη working holidays visa, που δίνει το δικαίωμα σε νέους από 19 έως 30 ετών να εργαστούν για έναν χρόνο στην άλλη χώρα (οι Ελληνες στην Αυστραλία και οι Αυστραλοί στην Ελλάδα). «Από πλευράς Αυστραλίας, είμαστε πολύ πρόθυμοι και έτοιμοι να τελειώσουμε τις διαπραγματεύσεις ώστε να δώσουμε στους νέους της Αυστραλίας τη δυνατότητα να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά και στους νέους της Ελλάδας να έρθουν για ένα χρονικό διάστημα στην Αυστραλία. Περιμένουμε όμως από την ελληνική κυβέρνηση, είμαστε σε αναμονή» αναφέρει η κ. Βαμβακινού.
Το σημαντικό είναι ότι οι Ελληνες εκπαιδευτικοί που θα πάρουν τη βίζα και θα προσληφθούν για μερικούς μήνες σε αυστραλιανά σχολεία ενδεχομένως να αποκτήσουν τη δυνατότητα και για μια μονιμότερη εγκατάσταση, προσθέτει η βουλευτής. «Τίποτα δεν μπορώ να πω ότι είναι σίγουρο, αλλά υπάρχουν προοπτικές. Εφόσον διδάσκεται η γλώσσα σε ευρύτερο επίπεδο, σε πιο πολλά σχολεία, θα χρειαστεί και προσωπικό» σημειώνει η ίδια.
Σημαντική η συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης
Η κ. Βαμβακινού δεν παραλείπει να σημειώσει τη σημαντική συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών στην ευόδωση της προσπάθειας για τη διδασκαλία των ελληνικών. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στον συντονιστή εκπαίδευσης του ελληνικού προξενείου Μελβούρνης, Βασίλειο Γκόκα, που συντόνιζε την παρέμβαση της ομογένειας και έλυσε πολλά πρακτικά ζητήματα. Μιλώντας στην Επιτροπή Διαμόρφωσης του Εθνικού Προγράμματος Διδασκαλίας Γλωσσών της Αυστραλίας (ACARA), ο κ. Γκόκας υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι τα νέα ελληνικά θα αποτελέσουν εφόδιο για όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως γλωσσικού υποβάθρου, που θα κατευθυνθούν στις Κλασικές Σπουδές, Ιατρική, Φαρμακολογία και άλλες επιστήμες.
Σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα σπουδών, η ελληνική γλώσσα εντάσσεται στο «κλειστό κλαμπ» των δώδεκα γλωσσών οι οποίες στο εξής θα διδάσκονται υποχρεωτικά στα σχολεία της Αυστραλίας, από το Δημοτικό έως και την Α’ Λυκείου. Η διδασκαλία των ελληνικών δεν θα αφορά μόνο τους μαθητές ελληνικής καταγωγής, αλλά όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.
Η θετική για τον ελληνισμό απόφαση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Αυστραλίας πάρθηκε στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της γλωσσικής εκπαίδευσης στη χώρα. Οι συζητήσεις για τη διαμόρφωση του νέου Εθνικού Προγράμματος Ξένων Γλωσσών (National Curriculum) ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, με στόχο να μπει σε νέες βάσεις η διδασκαλία των ξένων γλωσσών στα σχολεία, που έως τώρα δεν βρισκόταν σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο και σε μεγάλο βαθμό εξαρτιόταν από την εκπαιδευτική πολιτική που εφάρμοζε καθεμία από τις οκτώ πολιτείες.
Στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος, λοιπόν, οι γλώσσες χωρίστηκαν σε δύο βασικές κατηγορίες: στις λεγόμενες παροικιακές γλώσσες (community languages), τις οποίες θα μαθαίνουν μαθητές με συγκεκριμένη εθνική καταγωγή, και τις δεύτερες γλώσσες ανεξαρτήτως καταγωγής (non community languages), η διδασκαλία των οποίων θα είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές του σχολείου.
Αρχικά η αυστραλιανή κυβέρνηση είχε κατατάξει τα νέα ελληνικά στις παροικιακές γλώσσες, με αποτέ
έλεσμα η διδασκαλία της να περιορίζεται μόνο στους ελληνόφωνους μαθητές. Τότε εκδηλώθηκε η αντίδραση της ελληνικής ομογένειας, που με σχέδιο και επιμονή κατόρθωσε να καταστήσει τα ελληνικά υποχρεωτικό μάθημα για όλους τους μαθητές. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της προσπάθειας για την ανατροπή της αρχικής απόφασης ήταν η ελληνικής καταγωγής ομοσπονδιακή βουλευτής του κυβερνόντος Εργατικού Κόμματος, Μαρία Βαμβακινού.«Εμείς θέλαμε η ελληνική γλώσσα να διδάσκεται και σε μαθητές μη ελληνικής καταγωγής, γιατί διαφορετικά η διδασκαλία της περιορίζεται. Ετσι ξεκινήσαμε μια εκστρατεία που μάζεψε περίπου 25.000 υπογραφές από όλες τις κοινότητες σε όλες τις πολιτείες της Αυστραλίας, καλώντας την κυβέρνηση να συμπεριλάβει την ελληνική γλώσσα στο National Curriculum» εξηγεί στην «Espresso» η Ελληνοαυστραλή βουλευτής. Με «όπλο» τις υπογραφές των ομογενών, η κ. Βαμβακινού και ο συνάδελφός της Στάθης Γεωργανάς κατέθεσαν στη Βουλή την πρόταση για την υποχρεωτική διδασκαλία των ελληνικών. Με την πίεση των ελληνικής καταγωγής πολιτικών και της ισχυρής ελληνικής παροικίας, η αυστραλιανή κυβέρνηση άλλαξε την απόφασή της υπέρ των ελληνικών θέσεων.
«Καταφέραμε με μεγάλες προσπάθειες να μεταφέρουμε την ελληνική γλώσσα από την κατηγορία καταγωγής στη “non background” κατηγορία. Δεν θέλαμε την ελληνική γλώσσα μόνο για τους ελληνόφωνους μαθητές, τη θέλαμε για όλους επειδή έτσι πιστεύουμε ότι θα “κρατήσουμε” τη μάθηση της ελληνικής γλώσσας» υπογραμμίζει η κ. Βαμβακινού.
Ομως, για ποιους λόγους επέμεινε η ομογένεια στην εξάπλωση των ελληνικών σε μαθητές ανεξαρτήτως καταγωγής; «Το βλέπουμε σαν μια ευκαιρία ανανέωσης και αναγέννησης της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, γιατί περνώντας στην 3η γενιά μεταναστών πολλά από τα παιδιά μας ναι μεν ενδιαφέρονται για τα ελληνικά, αλλά
τα βρίσκουν δύσκολα και τα εγκαταλείπουν» αναφέρει η κ. Βαμβακινού.Οπως επισημαίνει, την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια πτώση στους μαθητές που συνεχίζουν τα ελληνικά έως τη Γ’ Λυκείου και φυσικά μια πτώση στους φοιτητές των νεοελληνικών σπουδών. Τα πανεπιστήμια χάνουν φοιτητές και τα τμήματα νεοελληνικών σπουδών κλείνουν. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του ’80 στα πανεπιστήμια της Μελβούρνης υπήρχαν τέσσερα τμήματα νεοελληνικών σπουδών. Σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα, καθώς και ένα μικρό τμήμα που σχετίζεται με το management. «Την επόμενη δεκαετία, αν συνεχίσουμε έτσι, αμφιβάλλω αν θα υπάρχει τμήμα νεοελληνικών σπουδών. Οταν αρχίζεις και χάνεις τα τμήματα αυτά, χάνεις και την υποδομή. Οι νέοι δεν διαλέγουν να γίνουν καθηγητές ελληνικών, αφού δεν υπάρχουν δουλειές. Οταν αρχίσει αυτή η πτώση, η μάθηση της γλώσσας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη» λέει η βουλευτής και προσθέτει: «Τώρα όμως, νομίζω ότι είναι μια νέα και καλή ευκαιρία να αρχίσει πάλι να ανεβαίνει η νεοελληνική γλώσσα και νομίζω ότι αυτό βοηθάει και την παροικία, όσον αφορά τη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας».
Η απόφαση στα σχολεία
Το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι το πόσα σχολεία θα αποφασίσουν τελικά να εντάξουν τα ελληνικά στο πρόγραμμά τους. Οπως αναφέρει η κ. Βαμβακινού, η διδασκαλία της δεύτερης γλώσσας αφορά όλους τους μαθητές από το Δημοτικό έως την Α’ Λυκείου και είναι υποχρεωτική, υπό την έννοια ότι δεν επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των μαθητών ή των γονέων τους. Ομως, κάθε σχολείο ξεχωριστά θα κληθεί να αποφασίσει ποια θα είναι η δεύτερη ξένη γλώσσα που θα διδαχθούν οι μαθητές του. Δηλαδή, οι μαθητές του ενός σχολείου μπορεί να κάνουν γερμανικά, του δεύτερου ιαπωνικά και του τρίτου ελληνικά. Οι γλώσσες ανάμεσα στις οποίες μπορεί να επιλέξει
κάθε σχολείο είναι συνολικά δώδεκα (νέα ελληνικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά, αραβικά, ιαπωνικά, κορεάτικα, βιετναμέζικα, κινέζικα, ινδονησιακά και η γλώσσα των ιθαγενών Αβοριγίνων).Ανοίγουν δουλειές για τους εκπαιδευτικούς
Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία της Αυστραλίας θα δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης, έστω προσωρινής, για νέους εκπαιδευτικούς από την Ελλάδα. Οπως εκτιμά η κ. Βαμβακινού, πιθανόν η ζήτηση για δασκάλους και καθηγητές νέων ελληνικών να ξεπεράσει την προσφορά και συνεπώς να ανοίξουν θέσεις για Ελληνες εκπαιδευτικούς. Προϋπόθεση για μια τέτοια εξέλιξη είναι η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Αυστραλία για έναν νέο τύπο ετήσιας βίζας, τη working holidays visa, που δίνει το δικαίωμα σε νέους από 19 έως 30 ετών να εργαστούν για έναν χρόνο στην άλλη χώρα (οι Ελληνες στην Αυστραλία και οι Αυστραλοί στην Ελλάδα). «Από πλευράς Αυστραλίας, είμαστε πολύ πρόθυμοι και έτοιμοι να τελειώσουμε τις διαπραγματεύσεις ώστε να δώσουμε στους νέους της Αυστραλίας τη δυνατότητα να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά και στους νέους της Ελλάδας να έρθουν για ένα χρονικό διάστημα στην Αυστραλία. Περιμένουμε όμως από την ελληνική κυβέρνηση, είμαστε σε αναμονή» αναφέρει η κ. Βαμβακινού.
Το σημαντικό είναι ότι οι Ελληνες εκπαιδευτικοί που θα πάρουν τη βίζα και θα προσληφθούν για μερικούς μήνες σε αυστραλιανά σχολεία ενδεχομένως να αποκτήσουν τη δυνατότητα και για μια μονιμότερη εγκατάσταση, προσθέτει η βουλευτής. «Τίποτα δεν μπορώ να πω ότι είναι σίγουρο, αλλά υπάρχουν προοπτικές. Εφόσον διδάσκεται η γλώσσα σε ευρύτερο επίπεδο, σε πιο πολλά σχολεία, θα χρειαστεί και προσωπικό» σημειώνει η ίδια.
Σημαντική η συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης
Η κ. Βαμβακινού δεν παραλείπει να σημειώσει τη σημαντική συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών στην ευόδωση της προσπάθειας για τη διδασκαλία των ελληνικών. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στον συντονιστή εκπαίδευσης του ελληνικού προξενείου Μελβούρνης, Βασίλειο Γκόκα, που συντόνιζε την παρέμβαση της ομογένειας και έλυσε πολλά πρακτικά ζητήματα. Μιλώντας στην Επιτροπή Διαμόρφωσης του Εθνικού Προγράμματος Διδασκαλίας Γλωσσών της Αυστραλίας (ACARA), ο κ. Γκόκας υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι τα νέα ελληνικά θα αποτελέσουν εφόδιο για όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως γλωσσικού υποβάθρου, που θα κατευθυνθούν στις Κλασικές Σπουδές, Ιατρική, Φαρμακολογία και άλλες επιστήμες.
Μαζεύουν υπογραφές για τη διάσωση των ελληνικών
Διαδικτυακή εκστρατεία συλλογής υπογραφών για τη διάσωση της διδασκαλίας των Νέων Ελληνικών ξεκίνησαν φοιτητές του Κέιμπριτζ. Επικαλούμενη οικονομικούς λόγους, η διοίκηση του πανεπιστημίου σχεδιάζει την κατάργηση του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου ως αυτοτελούς πτυχίου από τον Οκτώβριο του 2013, γεγονός που ήδη προκαλεί αντιδράσεις στους κόλπους της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Οι υποστηρικτές των Νέων Ελληνικών καλούν τη διοίκηση του τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών και της Σχολής Μεσαιωνικών και Σύγχρονων Γλωσσών του ιστορικού πανεπιστημίου να μην προχωρήσουν τις σχεδιαζόμενες αλλαγές προειδοποιώντας ότι διαφορετικά οι φοιτητές δεν θα μπορούν να λάβουν παρά μόνο μια γρήγορη και επιφανειακή γνώση της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κέιμπριτζ είναι ένα από τα τρία βρετανικά πανεπιστήμια (μαζί με την Οξφόρδη και το King’s College) που προσφέρουν πλήρες πτυχίο με εξειδίκευση στα Νέα Ελληνικά.
Η διαδικτυακή καμπάνια, που πραγματοποιείται στην διεύθυνση http://tinyurl.com/greekcam, έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερες από 6.500 υπογραφές. Στόχος των διοργανωτών είναι η συλλογή 8.000 δηλώσεων στήριξης του αιτήματος.
Σ. ΔEΛHΓΙΩPΓHΣ
Οι υποστηρικτές των Νέων Ελληνικών καλούν τη διοίκηση του τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών και της Σχολής Μεσαιωνικών και Σύγχρονων Γλωσσών του ιστορικού πανεπιστημίου να μην προχωρήσουν τις σχεδιαζόμενες αλλαγές προειδοποιώντας ότι διαφορετικά οι φοιτητές δεν θα μπορούν να λάβουν παρά μόνο μια γρήγορη και επιφανειακή γνώση της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κέιμπριτζ είναι ένα από τα τρία βρετανικά πανεπιστήμια (μαζί με την Οξφόρδη και το King’s College) που προσφέρουν πλήρες πτυχίο με εξειδίκευση στα Νέα Ελληνικά.
Η διαδικτυακή καμπάνια, που πραγματοποιείται στην διεύθυνση http://tinyurl.com/greekcam, έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερες από 6.500 υπογραφές. Στόχος των διοργανωτών είναι η συλλογή 8.000 δηλώσεων στήριξης του αιτήματος.
Σ. ΔEΛHΓΙΩPΓHΣ
www.anexigita.com
Δημοσιεύτηκε στις κατηγορίες Αυστραλία, γλώσσα, κοινωνία, πολιτισμός
