Με τη σημερινή εγγραφή θα ταξιδέψουμε στη Νότια Αμερική, στα σύνορα Βενεζουέλας-Βραζιλίας-Γουϊάνας. Εκεί βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Canaima, που είναι γνωστό για τις ψηλές, επίπεδες βουνοκορφές του. Οι βουνοκορφές αυτές θεωρούνται από τους παλαιότερους γεωλογικούς σχηματισμούς της Γης, ηλικίας μεγαλύτερης των δύο δισεκατομμυρίων ετών, στην περίοδο του Προκάμβριου.
Οι αυτόχθονες Ινδιάνοι της περιοχής ονομάζουν τα επίπεδα αυτά βουνά tepui. Η λέξη σημαίνει "το σπίτι των θεών".
Το όρος Roraima είναι το ψηλότερο επίπεδο βουνό στην οροσειρά Pacaraima, με υψόμετρο 2.810 μέτρα. Το βουνό αυτό προκαλεί δέος!! Είναι σαν ένα τεράστιο πέτρινο τραπέζι στον ουρανό!! Η επίπεδη επιφάνεια της κορυφής του έχει πλάτος 31 τετρ. χλμ.
Ανακαλύφθηκε το 1596 από τον Sir Walter Raleigh-Άγγλο αριστοκράτη, συγγραφέα, ποιητή και εξερευνητή.
Σχεδόν το σύνολο της επιφάνειας του είναι καθαρός ψαμμίτης. Το γυμνό βράχο "ντύνουν" με την παρουσία τους λίγοι θάμνοι, βρύα και λειχήνες.
Οι αυτόχθονες Ινδιάνοι της περιοχής ονομάζουν τα επίπεδα αυτά βουνά tepui. Η λέξη σημαίνει "το σπίτι των θεών".
Το όρος Roraima είναι το ψηλότερο επίπεδο βουνό στην οροσειρά Pacaraima, με υψόμετρο 2.810 μέτρα. Το βουνό αυτό προκαλεί δέος!! Είναι σαν ένα τεράστιο πέτρινο τραπέζι στον ουρανό!! Η επίπεδη επιφάνεια της κορυφής του έχει πλάτος 31 τετρ. χλμ.
Ανακαλύφθηκε το 1596 από τον Sir Walter Raleigh-Άγγλο αριστοκράτη, συγγραφέα, ποιητή και εξερευνητή.
http://feedproxy.google.com/~r/blogspot/urzJC/~3/xxN1Wh94YwI/roraima.html
Στο Roraima υπάρχουν πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας μοναδικά στο οροπέδιο. Σπάνια φυτά βρίσκονται στις πλαγιές του.
Φωτογραφία nikolaslaughlin
Η πρόσβαση στο βουνό είναι δύσκολη, λόγω των απότομων πλαγιών του. Το 1884 ο Sir Everard im Thurn-συγγραφέας, εξερευνητής, βοτανολόγος και φωτογράφος- ανέβηκε στο βουνό. Η διαδρομή του ακολουθείται και σήμερα από πεζοπόρους. Όλοι όσοι ανεβαίνουν στο βουνό το προσεγγίζουν από την πλευρά της Βενεζουέλας κι έχουν οδηγό κάποιον από τους Ινδιάνους Pemon. Αν και η πορεία προς το βουνό είναι σηματοδοτημένη, είναι πολύ εύκολο για κάποιον να χαθεί, αφού πλησιάζοντας προς την κορυφή τα μονοπάτια είναι δυσδιάκριτα, η νέφωση πυκνή και οι μυστηριώδεις σχηματισμοί των βράχων κάνουν την ορατότητα προβληματική.
Όπως μπορείτε να φανταστείτε το τοπίο θα είναι εντυπωσιακό!!
Το όρος Roraima είναι ένα εκπληκτικό μέρος του πλανήτη, ένα θαύμα της φύσης!!Φωτογραφία nikolaslaughlin
Η πρόσβαση στο βουνό είναι δύσκολη, λόγω των απότομων πλαγιών του. Το 1884 ο Sir Everard im Thurn-συγγραφέας, εξερευνητής, βοτανολόγος και φωτογράφος- ανέβηκε στο βουνό. Η διαδρομή του ακολουθείται και σήμερα από πεζοπόρους. Όλοι όσοι ανεβαίνουν στο βουνό το προσεγγίζουν από την πλευρά της Βενεζουέλας κι έχουν οδηγό κάποιον από τους Ινδιάνους Pemon. Αν και η πορεία προς το βουνό είναι σηματοδοτημένη, είναι πολύ εύκολο για κάποιον να χαθεί, αφού πλησιάζοντας προς την κορυφή τα μονοπάτια είναι δυσδιάκριτα, η νέφωση πυκνή και οι μυστηριώδεις σχηματισμοί των βράχων κάνουν την ορατότητα προβληματική.
Φωτογραφία Paolo Costa Baldi
Η ανάβαση στο όρος Roraima είναι μια εκπληκτική εμπειρία για πεζοπόρους και ορειβάτες. Τροπικά δάση βρίσκονται γύρω από το βουνό. Οι καταρράκτες του Έιντζελ, οι ψηλότεροι καταρράκτες του κόσμου, βρίσκονται στην οροσειρά Pacaraima. Στο βουνό υπάρχουν 56 καταρράκτες και 52 λίμνες, από τις οποίες η μεγαλύτερη είναι η Gladys.Όπως μπορείτε να φανταστείτε το τοπίο θα είναι εντυπωσιακό!!
Πριν την άφιξη Ευρωπαίων εξερευνητών, το βουνό είχε πάντα ιδιαίτερη σημασία για τους αυτόχθονες κατοίκους και αποτελούσε κεντρικό θέμα στους μύθους και τους θρύλους τους. Για τους Ινδιάνους Pemon και Kapon είναι το κούτσουρο που έχει απομείνει από το ισχυρό δέντρο που είχε όλα τα φρούτα και τα λαχανικά του κόσμου. Το δέντρο κόπηκε από έναν απατεώνα τον Makunaima και πέφτοντας στη γη δημιούργησε μεγάλη πλημμύρα.
Το 2006, το βουνό ήταν το θέμα ενός δίωρου ντοκιμαντέρ με τίτλο "The real Lost World". Στα μέσα του 19ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια εξερευνητική αποστολή στο βουνό με σκοπό την καταγραφή και μελέτη της χλωρίδας και της πανίδας του. Η αποστολή αυτή αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή του βιβλίου με τίτλο "The Lost World" του Arthur Conan Doyle, που δημοσιεύθηκε το 1912. Ένα μυθιστόρημα περιπέτειας, σχετικά με μια αποστολή σ' ένα οροπέδιο στη λεκάνη του Αμαζονίου, όπου προϊστορικά ζώα (δεινόσαυροι κ.ά) εξακολουθούν να επιβιώνουν.
Δημοσιεύτηκε στις κατηγορίες βουνά