Η θεωρία της Κούφιας Γης

Το 1920 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο “Ταξίδι στο κέντρο της γης”, παρόμοιο με αυτό του Γάλλου Ιουλίου Βερν. Το βιβλίο του Ιουλίου Βερν αφορούσε μια αποστολή μέσα σε ένα κούφιο βουνό στην Ισλανδία.Ο Γκάρντνερ περάσε είκοσι χρόνια της ζωής του μελετώντας εκθέσεις της Αρκτικής εξερευνητές,συμπληρωμένες με αστρονομικά στοιχεία, πριν από τη δημοσίευση, το 1920,του μεγάλου βιβλίο του, "Ένα ταξίδι στο Εσωτερικό της Γης ή Έχουν ποτέ ανακαλυφθεί οι πόλοι στα αλήθεια;"

Δεν φαίνεται να γνωρίζει για το βιβλίο και τη θεωρία του Ριντ, έτσι φαίνεται ότι οι δύο άνδρες ανέπτυξαν τις θεωρίες τους ανεξάρτητα.Η μεγάλη συμβολή του Gardner είναι η θεωρία του εσωτερικού ήλιου, που είναι η πηγή της υψηλότερης θερμοκρασίας στην περιοχή του πολικού στομίου και της aurora borealis, την οποία ο Ρίντ αποδίδει στις εκρήξεις ηφαιστείων. Ένας κεντρικός ήλιος ως πηγή θερμότητας και φωτός καθιστά δυνατή την ύπαρξη της ζωής φυτών και ζώων στο εσωτερικό της Γης καθώς επίσης και ανθρώπινης ζωής.

Η ιδέα της κούφιας Γης βασίζεται σε θρύλους αρχαίων πολιτισμών, σύμφωνα με τους οποίους υπάρχουν φυλές ανθρώπων που αναπτύχθηκαν σε υπόγειες πόλεις. Συχνά λέγεται ότι οι κάτοικοι του κάτω κόσμου τεχνολογικά είναι πολύ πιο ανεπτυγμένοι από εμάς. Κάποιοι πιστεύουν ακόμα ότι το φαινόμενο των UFO δεν έχει σχέση με εξωγήινους από άλλους κόσμους αλλά με το εσωτερικό της Γης.

Συνεχίζεται...
www.anexigita.com

Δημοσιεύτηκε στις κατηγορίες κούφια Γη