Από το 1840 που είχαν εντοπιστεί για πρώτη φορά, ποτέ κανείς δεν τα είχε δει ξανά.
Όμως η ύπαρξή τους επιβεβαιώθηκε πρόσφατα. Ανακαλύφθηκαν ξανά στα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου.
Τα βιοφωσφορίζοντα μανιτάρια είχαν αναφερθεί για πρώτη φορά πριν από 170 χρόνια, από τον Βρετανό βοτανολόγο George Gardner που είχε παρατηρήσει τα παιδιά να παίζουν με μία φωτεινή μάζα στους δρόμους της Vila de Natividad στην περιοχή Goiás στην κεντρική Βραζιλία.
Το 2005 δύο ερευνητές που παρατηρούσαν μία ομάδα πιθήκων ήρθαν αντιμέτωπες με τα περίεργα "φωτεινά" φυτά στη βάση των φοινίκων της περιοχής. Συνέλεξαν δείγματα και τα μελέτησαν φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα φυτά του Gardner που οι ντόπιοι αποκαλούσαν flor de coco.
Συνολικά υπάρχουν 71 είδη μανιταριών που φωσφορίζουν ωστόσο το συγκεκριμένο είδος Neonothopanus gardneri ξεχωρίζει για το μέγεθός του αλλά και την έντονη φωτεινότητα που εκπέμπει.
Όμως η ύπαρξή τους επιβεβαιώθηκε πρόσφατα. Ανακαλύφθηκαν ξανά στα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου.
Τα βιοφωσφορίζοντα μανιτάρια είχαν αναφερθεί για πρώτη φορά πριν από 170 χρόνια, από τον Βρετανό βοτανολόγο George Gardner που είχε παρατηρήσει τα παιδιά να παίζουν με μία φωτεινή μάζα στους δρόμους της Vila de Natividad στην περιοχή Goiás στην κεντρική Βραζιλία.
Το 2005 δύο ερευνητές που παρατηρούσαν μία ομάδα πιθήκων ήρθαν αντιμέτωπες με τα περίεργα "φωτεινά" φυτά στη βάση των φοινίκων της περιοχής. Συνέλεξαν δείγματα και τα μελέτησαν φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα φυτά του Gardner που οι ντόπιοι αποκαλούσαν flor de coco.
Συνολικά υπάρχουν 71 είδη μανιταριών που φωσφορίζουν ωστόσο το συγκεκριμένο είδος Neonothopanus gardneri ξεχωρίζει για το μέγεθός του αλλά και την έντονη φωτεινότητα που εκπέμπει.
Δημοσιεύτηκε στις κατηγορίες μανιτάρια